Fatma Güler -
Sürekli olarak anımızdan ve zamanımızdan ödünler veriyoruz.
Bir anlamda yaşamak istediğimiz her şeyi erteliyoruz. Şu işimi bitireyim, eğitimim tamamlansın, şunu başarayım, şunu alayım derken birçok edinimler için gitmek istediğimiz yerlere gidemiyor, görmek istediklerimizi göremiyor ve sevdiklerimizle yeterince zaman geçiremiyoruz. Hep bir telaş, hep pür telaş!
Bu arada ruhumuz ve bedenimizde yorgun düşüyor bakıyoruz ki ağrılar sızılar içerisinde yakınan bir hayatın içerisinde esir olmuşuz. Ne sağlığımızı düşünüyor ne de zevk aldıklarımızı yapabiliyoruz. Başarı ve edinimler hayatımızı sadece bir yönden doyuruyor; ancak onları elde etmek için harcadığımız zaman ve sağlık maalesef ki geri gelmiyor.
Ertelemelere yüklenerek yaşamış olduğumuz hayatta an geldiğinde bu telaş bittiğinde adım atacak ne enerjimiz kalıyor ne de yapabilecek şevkimiz.
Zaman her şeyi alıp götürürken sevdiklerimizi de unutmuyor; onları kaybetmek ve varlıklarının artık bu dünyada olmaması gerekli ilgi ve sevgiyi gösteremediğimiz süresince yapmadıklarımızla, kaybettiğimizde anlıyoruz. Oysa ne kadar kötü; bugün var ve biz bu gün ne kadar anlam yükleyebilirsek hayatımıza ve ne kadar ertelemeleri azaltabilirsek aslında kazancımız yaşadığımız güzel günler olacaktır.
Nefesimizin son anına kadar telaşla hareket etmemiz bizi bizden alıyor ve bir daha geri getirmiyor.
Şimdi hemen sevdiklerinizi arayın ve onların gönlünü alın! Yarın çok geç olabilir; asla hayatı ertelemeyin!
