ESKİŞEHİR / İHA - Geçmişi 1940’lı yılların sonlarına kadar uzanan Eskişehir Türk Halk Müziği Meşk Derneği, çok sayıda türkü tutkununu bir arada bulunduruyor. Her hafta çarşamba ve cumartesi günleri bir araya gelen grup üyeleri, Anadolu’nun farklı yörelerine ait türküleri seslendirip, katıldıkları konserlerle de bu türküleri halkın beğenisine sunuyor.
Eskişehir Türk Halk Müziği Meşk Deneği’nin 2008 yılında kurulduğunu söyleyen Koro Şefi İsmet Göksel, dernek hakkında bilgiler verdi. Göksel, “Dernek üyeleri küçük yaşlardan itibaren Türk halk müziğiyle ilgilenen, Türk halk müziğini yüreğinde taşımış kişilerden oluşuyor. Dernek üyelerinin çoğu emekli, en yaşlısı 92, en genci ise 48 yaşında. Her hafta çarşamba ve cumartesi günleri toplanıp Türk halk müziğine gönül vermiş arkadaşlarımızla türkülerimizi seslendiriyoruz” dedi.
“1948 YILINDAN BU YANA SAZIM HİÇ SUSMADI”
Üyeler arasında en yaşlısı olan ve dernek üyeleri tarafından Onursal Başkan olarak seçilen 92 yaşındaki Ali Rıza Kalaycı ise, 1948 yılından bu yana sazının hiç susmadığını anlattı. Kalaycı, "Bağlama yapım atölyem vardı. Oraya halk müziğine gönül vermiş insanlar gelip çalışmalar yapıyorlardı. Halk müziğini yaşıyor ve yaşatıyorduk. Bu dükkanda 32 yıl boyunca çalışmalarımızı sürdürdük. Daha sonrasında yıkıldı. Sonrasında Tepebaşı Belediyesi bize Özdilek Kültür Sanat Merkezi’nde yer tahsis etti" diye konuştu.
“KARADIR KAŞLARIN TÜRKÜSÜ SEYİTGAZİ YÖRESİNE AİT”
Seslendirdikleri türkülerin hikayelerini birbirleriyle paylaşan dernek üyeleri, Zonguldak yöresine ait olarak bilinen "Karadır Kaşların Türküsü"nün Eskişehir’in Seyitgazi yöresine ait olduğunu öne sürdüler. Dernek üyelerinden Mehmet Öztorun türkünün hikayesini şöyle aktardı:
“Vakti zamanında Mustafa ağabeyimiz varmış. Onunla bir kız karşılıklı gönülleri birbirine düşmüş ama kızın ailesi varlıklı bir insan olduğu için vermemişler. Ondan sonra Mustafa ağabey almış kızı kaçırmış. Tabi o tarihlerde otomobil, motorlu taşıt olmadığı için at arabasıyla kaçırıp Seyitgazi tarafındaki ormanlık bölgeye getirmiş. Atlar ürküp ormana doğru kaçmışlar. Kızın babası bunu jandarmaya söylemiş ve jandarma bunları yakalamış. Mustafa ağabeyimizi hapishaneye göndermişler, kızı da babası almış. Mustafa ağabey hapishaneye düştükten sonra sevdası ve aşkı iyice büyümüş ve hapishanede "karadır kaşların ferman yazdır" diye söylemeye başlamış. Sonra bu türkü hapishanenin dışına çıkmış ve Seyitgazililer söylemeye başlamış. Kızın babası bu durumdan rahatsız olunca, “ben bunun önüne geçemiyorum, kızımı başka birisi istemiyor” deyip Mustafa ağabeyimizi buradan başka bir yere göndertmiş. Mustafa ağabeyimizi Zonguldak’a göndermişler. Sonrasında da Zonguldak’tan TRT repertuarına katılmış. Aslında türkünün hikayesi Seyitgazi’ye ait.”
Son olarak dernek içerisindeki amaçlarına değinen Öztorun, şöyle konuştu:
“Bizim buradaki amacımız türkülerimizin özüne dokunmadan, kaynağına yakın çalıp söylemek. Tavır ve üslup çok önemli olduğu için usta çırak ilişkisi bizim derneğimizde çok güzel bir şekilde yürüyor. Gönül veren genç arkadaşlarda halk müziğinin esasını burada öğrenmeye çalışıyorlar. Türk halk müziklerine gönül vermiş arkadaşlarımız gelip derneğimizi ziyaret edebilirler.”
