TİC Holding Header
  • USD 32.325
  • EUR 35.085
  • Altın 2297.968
  • BIST 100 8880.09
  • Genel

Hayatla güreşen adam

Güreş tarihine adını altın harflerle yazdıran 55 yaşındaki İzmirli Gürol Kaplan’ın başarıyla dolu geçen hayatı, Almanya’da 18 yıl ceza evinde kalmasıyla ters yüz oldu ama o yılmadı.
Hayatla güreşen adam
İZMİR / İHA - Hayatla güreşen Kaplan, ceza evinde spora devam etti, üç üniversite bitirdi, bir kitap yazdı. Doğduğu köye muhtar seçilen Kaplan, şimdi köyün gençlerini sporcu yapmaya hazırlanıyor.

Ünlü güreşçi Reşit Karabacak’ı yenerek Kırkpınar Şampiyonu olan, 1980’de serbest güreş dalında milli forma giyen Gürol Kaplan, spor serüvenini geliştirmek için Almanya’ya gitti. Almanya’da KSV Aalen kulübüne üç şampiyonluk, beş ikincilik kazandıran ve iki yıl üst üste yılın güreşçisi seçilen Kaplan’ın hayatı bir anda ters yüz oldu. Bir kişinin öldüğü kavgada azmettirici suçu ile Almanya’da 18 yıla mahkum olan Kaplan, bu kez de hayatla güreşti. Umudunu kaybetmeyip ceza evinde üç üniversite bitirdi, bir kitap yazdı. Spordan vazgeçmeyerek 18 yılda cezaevi avlusunda toplam 47 bin kilometre koşu yaptı. Ceza evinde sadece kendisi için de çalışmadı. Cezaevinde kaldığı süre boyunca onlarca genci uyuşturucudan uzaklaştırdı, sporla tanıştırdı. Hatta cezaevi sporu o kadar ilerledi ki cezaevi yönetimi, arkasına onlarca mahkumu alarak avluda koşu yapan Kaplan’ın isyan çıkaracağını bile sandı. 18 yıl boyunca doğduğu İzmir’in Menemen ilçesine bağlı Çaltı köyüne hasret kalan Kaplan, ceza evinden çıktığı gibi soluğu İzmir’de aldı. Kaplan’ın güreş aşkı ceza evinden sonra da devam etti. 2013’te Saraybosna’da 50 yaşını aşmış sporcuların katıldığı Veteranlar Dünya Serbest Güreş Şampiyonası’nda altın madalya aldı. Doğduğu köye muhtar seçilen Kaplan, köyü yepyeni bir vizyona kavuşturdu. Önce kahvehanede içki içilmesini yasakladı, sonra kahvehaneye küçük bir kütüphane kurdu. Spor yapmaya devam eden Kaplan’ın en büyük hedefi köyün gençlerini yetiştireceği spor tesisini tamamlamak.

“OLAY YERİNDE BİLE DEĞİLDİM”
Almanya’da yaptığı evlilikten bir kızı olan Kaplan, eşinden boşandıktan sonra başka bir kadınla ilişki yaşamaya başladı. Hayatı başarılarla geçen Kaplan’ın başına gelen talihsiz olay Alman sevgilisi ile Türkiye’ye yerleşmek istemesinin ardından geldi. Kaplan, suçsuz olduğunu savunduğu o olayı şu sözlerle anlattı: “Kız arkadaşımla Türkiye’ye dönmek istiyordum ama o istemedi. Yakın bir arkadaşım durumu düzeltmek için kız arkadaşımla konuşmaya gitti. Arkadaşım, kız arkadaşımın yanındaki diğer kişilerle kavgaya karışmış. Olayda bir kişi öldü. Ben olay yerinde bile değildim ama azmettirici suçu ile 18 yıl 4 ay 2 gün hapiste kaldım. Alman Devleti gerçekten yabancı düşmanıdır. Bakmayın siz, hukuk önünde onlar 5-0 öndedir. Bunu denemesi bedava. Örneğin bir Türk genci ve bir Alman genci şurada bir şey yaptı. İkisi de bir şey yapmamış olsun, Türk genci hemen ceza alacaktır.”

“HER SENE O YASEMİN KOKUSUNU BEKLERDİM”
18 yıl, gurbete gittiği ülkede mahpus hayatı yaşayan Kaplan’ın tek beklediği şey senede iki gün duyabileceği yasemin kokusuydu. Ceza evinin yakınında bulunan bir ağaçtan geldiğini tahmin ettiği yasemin kokusunu duyarak ceza evi günlerinde köyünü hatırlamaya çalışan Kaplan, yaşadığı yalnızlık duygusunu şu sözlerle anlattı: “Her haziranın 22’sinde bir yasemin kokardı. O yasemin kokusunu her sene beklerdim. İki gün kokardı. Bir yıl onu beklerdim. Rüzgar girdap yapardı ve o kokuyu beklerdim. Ha geldi gelecek diye beklerdim. Hep hafta sonu o koku gelsin isterdim çünkü hafta sonları havalandırma izni daha uzun süre olurdu. Yattığım zaman hep köydeki ağaçları, taşları, tepeleri düşünürdüm. O yasemin kokusu bana hep onları hatırlatırdı.”

KÖYÜN GENÇLERİNİ YETİŞTİRECEK
Sayısız başarının ardından hayatına köy muhtarı olarak devam eden Kaplan, muhtar seçildiği günden bu yana köyü için çalışıyor. Köydeki eksikleri tamamlamaya çalışan Kaplan, köy gençlerini de spora teşvik etmek istiyor. Kendi döneminde başarılı bir sporcunun yetişmesinin kolay olmadığını söyleyen Kaplan, “Bizim elimizde imkan değil, imkansızlıkların en iyisi vardı. Ne bir ayakkabımız, ne bir eşofmanımız, ne bir salonumuz, ne bir hocamız vardı. Şimdi köyün gençlerini yetiştireceğim bir spor tesisini hayata getirmeye çalışıyoruz” dedi.
Yorum Yazın