OGÜNHABER-ÖZEL -
Hemen hemen her sezon bu nüvede oyunlar izleme durumumuz oluyor. Bazıları seviyesizliği diplere vurdururken, bazıları da sıradanlığı gözümüze gözümüze sokuyor ancak az da olsa nitelikli esprileri ile öne çıkan oyunlar da görebiliyoruz. Tiyatro Evi’nin Ayrılık oyunu son söylediğim kategorideki oyunlara örnek gösterilebilir.
Oyun, evi temizlemeye çalışan bir kadının kısmen dağınık ve rahat bir hâliyle başlıyor. Elektrik süpürgesi ile evin tozunu alan kadının sürekli olarak telefonu çalıyor ve fakat telefondaki kişi nefes seslerinden başka şey yapmıyor. Sık sık temizliği bölünmesine ve rahatsız olmasına rağmen yine de kadın her defasında telefonu açıyor. En sonunda arayan kişi konuşuyor. Meğer telefonun diğer ucundaki kişi kadının eski eşiymiş. Çok merak ettiğinden ve esasında özlediğinden ötürü aradığını itiraf ediyor. Konuşmaya başladıktan kısa bir süre sonra adam kadının evine geliyor ve o boşluk anıyla kadın da adamı içeri alıyor. İlk dakikalarda sessizliklerle ve bakışlarla ilerleyen ve özlemin dile getirildiği sohbet, bir aşamadan sonra eski defterlerin açılmasına dönüşüyor. Derken kavgalar yeniden baş gösteriyor. Ancak artık boşanmış olduklarından dolayı bu kavgaları bir yerden sonra ilerletmiyor, arkadaşlık potası içinde eritmeye başlıyorlar. Böylelikle esasında kavgaların çok da anlamlı olmadığını, salt ufak fikir ayrılıklarından mütevellit olduğunu, ilişki devam ederken boyutu ilerleyen çatışmaların böyle bir tonda da halledebileceğini fark ediyorlar.
Yazar Behiç Ak, “Ayrılık”ta, evliliklerdeki sudan sebeplerden çıkan kavgaların ne kadar derinliksiz hattâ kimi zaman ne kadar da akıldan ve dahi gönülden yoksun olduğunu gözler önüne sererken, tartışmaların kahir ekseriyetinin konuşmayı beceremememizden kaynaklandığını da resmediyor. Oyundaki çift, evlilik öncesinde birbirlerinin farklı yönlerini anlamlandırmayı geçin, konuşmamışlar bile. Oysa iki bireyin birbirinden başka pencerelerden bakabileceklerini, olaylara değişik perspektiflerden de değerlendirme yapılabileceğini ve farklılıkları anlamak için çaba sarf ettikçe bu farklılıkların doğal olduğunu gördükten sonra ilişkiyi hayli hayli yürütebildiklerini ve ne denli hata yaptıklarını görebiliyorlar. Bunun da ancak konuşmaktan ve konuşmak kadar da dinlemekten geçtiğini anlıyorlar. Gerçek hayatta da gördüğümüz ilişkilerdeki en temel hatalardan biri de budur. Bireyler genelde ilişkide oldukları kişilerle ne yazık ki her şeyi en şeffaf ve açık hâliyle konuşmaktan öte görmezden gelmeye ve kaçınmaya çalışırlar. Kimi zaman da “Şimdi tatsızlık olmasın, neyse uğraşmayayım” diyerek, deyim yerindeyse sorunu halının altına süpürürler. Aslında böyle yaptıklarında, büyük tatsızlıklara yol açtıklarının yada o vakit daha uzun süre uğraşacakları bir sürece girdiklerinin farkında bile değillerdir. Olması gereken, akla takılan, gönülde rahatsızlık yaratan her detayı konuşmaktan geçer. Şayet bu yapılmazsa evlilik ilerledikçe karşılıklı hayret edilen özellikler, hemen hemen her gün şaşkınlığa eşlik eden öfkeyle karşılanan durumlar, “seni tanıyamıyorum, çok değiştin” diye başlayan sitemler ve beraberinde bitmek tükenmek bilmeyen kavgalar alır başını gider.
Makâlenin devamı için tıklayınız!..
