Ben hayvanları gerçekten çok severim. Dışarıda yanımdan bir sokak hayvanı geçerken bile kendimi onların yerine koyuyorum. Ben onların yerinde olsam yanımdan geçenlerin benden korkarak ve iğrenerek kaçmasını istemezdim. Bu beni çok üzerdi.

Belki bu şekilde düşünenler vardır. Ama bazı durumlarda düşünmek yetmez. Bu düşünceyi uygulamak gerekir. Bunu düşünüp "Hayvanların duygusu yoktur. Bu onu üzmez ya da mutlu da etmez" diye bir ek getirip bu düşünceyi alt üst edenler de var. Ama bu düşünce kesinlikle doğru değil. Onlar mantıklarını kullanmıyor olabilirler. Ama onların da duyguları ve hisleri var. Bizim her yaptığımızı anlıyorlar. Bizim yaptığımız onlara eziyet çektirmek. Bunu düşünüp onlara bu eziyeti çektirmemeliyiz.

Ayrıca bir kedinin tırmalamasından, köpeklerin ısırmasından vb. şeylerden korkuyorsanız, bence hiç korkmayın. Çünkü siz onlara bir şey yapmadıkça ve sevgiyle yaklaştıkça onlarda sizlere bir şey yapmayacaktır. Onların insanlara saldırması da kendilerini koruma içgüdüsü sayesinde değil mi zaten?

Yazın eziyet çeken sadece bizler değiliz. Kavurucu güneşten, sürekli susamaktan… Bizler istediğimiz zaman her yerden bir şişe su alabiliyoruz ve doya doya içebiliyoruz. Ya da evimizde soğuk bir suyun altında duş alabiliyoruz. Ama onlar bunların hiçbirini yapamıyor. İstedikleri zaman soğuk ve güzel bir su içemiyorlar. Kalın kürklerinin altında sıcaktan yanarken soğuk bir duşa giremiyorlar. Küçük dekor amaçlı yapılmış, klorlu su ile dolu havuzlardan su içecekken park görevlileri onlara engel oluyor. Bazen sopayla vuruyor, bazen tekmeliyor, bazen ise ona vurur gibi korkutup kaçırıyor. Ama bunu yapanlar onların gözüyle bakmayanlar. Susuzluktan, sıcaktan bunalmış ve bir çaresi yok. Maalesef bunu bilenler çok az. Bunun için kapımızın önüne bir kap su koymak yeterli. Bazen de bir parça yemek. Onları rahatlatmak, onların hayatını kurtarmak için yeterli.

Gelelim kışın çektiklerine. Biz kat kat montlarla, şallarla, şapkalarla ve kazaklarla titriyoruz. Onların kürkleri var üşümez diye düşünüyoruz. Bunu biliyorum. Çünkü küçükken ben de böyle düşünürdüm. Ama bu kürkler onlara yetecek kadar sıcak tutmuyor. Fark ederseniz doğal nedenlerden dolayı hayvan ölümleri genellikle yazın ve kışın olur. Yazın sıcaktan ve susuzluktan, kışın ise soğuktan ve açlıktan. Kışın hava çok soğuk olduğu için yemek bulmakta çok zorlanıyorlar. Çünkü onlar için soğuğu ve bazen karları aşmak çok zor. Yavruladıkları zamanlar ise yavruların tüyleri çok az olduğu için donarak ölüyor. Bunun için az karın olduğu, rüzgarın çok esmediği yerlere biraz yiyecek koymaktan çekinmeyelim.

Fark ederseniz, sokak hayvanları genellikle lokantaların olduğu yerlerde gezinir. Çünkü bazı yardım sever insanlar onlara yemek verir ya da lokantaların yakınlarında çöplerden atıkları yerler. Benim yaşadığım mahallede çok iri ve tatlı bir köpek var.  Genellikle kokoreççi'nin orada gezinir. Bende kokoreç yediğim zaman ona biraz veririm.

Benim bir kedim var. Adı Fatmagül. Annesinin öldüğünü mü yoksa onu terkettiğini mi bilmiyoruz. Ama doğan güçsüz yavrulardan olduğu apaçık belliydi. Nasıl çıktığını kimse bilmiyor ama bir apartmanın çatısında kalmış ve inememişti. Onu beslemek için babamın çalıştığı sokaktaki esnaflar ona yiyecek atmıştı. Nasıl çıktığı bilinmediği gibi nasıl indiği bilinemedi.

Açlıktan, susuzluktan ve kendisinden iri sokak hayvanlarının saldırısından ölebileceğini bildiğimiz için o'na babamın dükkanında baktık. Ona her gün sağlıklı kedi mamalarından ve su verdik. Onun için tahtalardan ve kumaşlardan bir yatak yaptık. Onu hep sevdik. Fakat geceleri dükkandan çıkmak zorunda kalıyordu. Babamın dükkanında kesici aletler olmasından dolayı. Evimize de alamadık. Çünkü bir yıl önce aldığımız muhabbet kuşum Kartopu vardı. O zaman Kartopu’na eziyet etmiş olacaktım. Bu nedenle geceleri başka yerlerde kalıyordu. Şimdi çok sağlıklı bir kedi. Bir yaşına girdi. Çok iri bir kedi. O sağlıksız yavrudan eser yok. Bu çok mutlu ediyor bizi. Dükkanda bakıyor olmamıza rağmen sağlıklı ve kendini güvende hissediyor. Bizlere de minnetini
hareketleri ve bakışlarıyla anlatıyor.

Umarım bu dediklerimi göz önüne alarak onlara iyi davranırsınız. Onlara eziyet etmezsiniz ve yapabildiğinizce yardım edersiniz. Unutmayın kapınızın önüne koyacağınız bir kap su, bir parça ekmek bile onlara çok büyük bir yardım olacaktır.

Onlar adına şimdiden teşekkür ediyorum. Eminim içinizde benim gibi düşünen insanlar vardır.