Bu evin eşyası ve süsü sevgi ve saygıdır. Sevgi ve saygı ise ancak romantizm ile daim olabilir. Romantizmin tarifini kabaca şöyle yapabiliriz: Kişilerin duygu ve düşüncelerini karşısındakine en etkili biçimde anlatma sanatıdır. Romantik bir kişi sevdiğini mutlu eder. Kaba ve katı insanlar karşısındaki kişiye sıkıntıdan başka bir şey veremez.

Sevmek bir sanatsa sevgiyi uzun ömürlü kılmak başlı başına bir dehalıktır. Eğer sevgilerimizi romantizmle beslemezsek o sevgi yerini sıradan ve yapay bir ilişkiye bırakır. Toplumumuz bu kelimeye çok alışık değil. Gerek erkeklerimiz gerekse kadınlarımız bu konuda maalesef oldukça yetersiz. Karşılıklı yenecek bir akşam yemeğinin hayatınıza katacağı anlam tahmin bile edilemez.

Bu ilk bakışta normal bir şeymiş gibi gelse de ilişkimizin seyri değiştiğinde anlarız normal olmadığını. Alacağınız güzel bir hediyeyi karşınızdakine vermenin hayatınıza katacağı değer çok büyüktür. Hediye kişiye önemsendiğini hatırlatır. Beraber yenilen bir yemek ve güzel cümleler sevgi bağlarınızın güçlenmesini sağlar.

Fakat romantizm, her zaman hediye almak değildir, iyi düşünülmüş bir akşam yemeği de değildir, bir tatil ya da bir yat gezisi hiç değildir. Romantizm, karşındaki kişinin ruhunu, beklentilerini ve yüreğini iyi okumaktır. Bu yüzden büyük zahmetlere girmeden sadece güzel bir cümle, güzel bir bakış ve sıcak bir tutuşla da romantik olunabilir. Sevgilerini standart bir ilişki boyutunda yaşayan kişiler karşı tarafa karşı maalesef sorumsuz ve hissiz olmaktadırlar. Bu sorumsuzluk duyguları törpülerken davranışlarını da rutinleştiriyor.

Romantizmle beslenmeyen sevgi bir süre sonra eleştirmelere, ardında da yerini tartışmalara bırakıyor. Hâlbuki birazcık gayret gösterilse sorunların büyümesine engel olunabilir.

Romantizm tek taraflı yaşanmaz. İki taraftan birinin romantik olması yeterli değildir. Romantik bir davranışa karşılık veremeyen kişi her şeyi berbat edebilir. Bu durum, karşılıklı oynanan voleybol oyunu gibidir, karşınızda sizin vurduğunuz topa karşılık veren birisi olmazsa ya da vuramazsa oyun olmaz. Bu oyunda erkekler kadınlara kıyasla daha acemi ve ağırlar. Gerek düşünememenin, gerek kabadayılık taraflarının, gerekse aileden aldıkları genel kültürün vermiş olduğu “çekinme” ve “becerememe” durumlarından dolayı sevdiği kişiyi mutlu etmeyi başaramıyorlar.

Eline bir tane gül alıp ta sevdiğine götüremeyen insanlar var hâlâ. Duygularını sevdiğine ifade etme yerine tuvalet kapılarının arkasına ve chat odalarına ilan-ı aşk eden insanlar var toplumda. Sırf utandığı ve gurur meselesi yaptığı için sevdiğini karşısında ki kişiye söyleyemeyenler de bu toplumda yaşıyor. Kendi ruh dünyasına yabancılaşan bu insanlar, bazen utangaçlıklar, bazen de kabalıklarından, sevmeyi psikolojik bir hastalık haline dönüştürüyorlar. Sevmek de beceri isteyen bir eylemdir. Onu usulüne uygun yaşamazsanız bir gün sizi yarı yolda bırakıp gidecektir.

“Hediye almak romantizm değildir.” dese de bazı düşünürler, ben öyle düşünmüyorum. Bence hediye almak romantizmin en etkili silahlarından birisidir. Belki şöyle demek daha doğru olur:

“Romantizm sadece hediye almakla olmaz.” Evet, nice kez sözlerinizle anlatamadığınız şeyleri, sadece küçük bir hediye ile anlatabilirsiniz. Bazen sevdiğinize sevginizi dakikalarca anlatmaya çalışırsınız da beceremezsiniz. Bu durumda alınacak küçük bir yüzük her şeyi o kadar güzel anlatır ki… Güzel bir yemek, romantik bir gezi veya tatil, sayfalar dolusu şiirin yerine geçebilir. Bunlar hacim açıcından basit ama etki açısından çok güçlü argümanlar. Buna benzer şeyleri yaparak sevgimizi süsleyebiliriz. Göreceksiniz ki mutluluk çok ta uzak bir ülke değilmiş bize.

Hayatınızda değişiklikler yapmak, tekdüze inen yaşantımızı renklendirmek, hareketlendirmek ve zenginleştirmektir romantizm. Romantizm, tek kişilik hayatı çift kişilik yaşamaktır. Romantik bir erkek kadınını gerçek anlamda mutlu etmeyi başarır. Aynı şekilde kadın da öyle, erkeğini çok mutlu eder.

Şunu iyice aklımıza sokalım artık. “Ne romantizmi imiş, seviyoruz işte, öyle veya böyle gidiyor ya!” diyerek hiçbir yere gidemeyiz. Emekle büyütülmeyen tüm ilişkiler maalesef küçülüyor ve bir gün bir mezar boşluğu acısıyla son buluyorlar.