Çağın En Hızlı İlerleyen ve Nedeni Hala Bilinmeyen Hastalığı OTİZİM;

18 Aralık 2007 tarihinde Birleşmiş Milletler Genel Kurulu tarafından kabul edilen 62/139 sayılı karar ile; 2008 yılından itibaren her yıl 2 Nisan gününün “Dünya Otizm Farkındalık Günü – World Autism Awareness Day (WAAD)” olarak kutlanmasına karar verildi. Otizmin dünyanın her ülkesinde giderek artan bir oranda görülmekte olması, otizmi “global bir sağlık sorunu” haline getirmektedir.

Zihinsel engelliler grubu içinde yer alan bir özür çeşididir Otizm. Henüz dünyada ve ülkemizde bu hastalığa neyin sebep olduğu bilinmiyor. Bu özürle ilgili aslında hiçbir şey net değil. Kendisini ifade edemeyen, konuşmayan, kimseyle iletişim kurmayan, merhamet ve acıma duygularıyla tanışmayan bir özür. Bu özür hakkında tam teşhis ve tespitler yapılamadığı için onların eğitimi ile ilgili bir yapılanmaya gidilememiş.

Bilimsel tanımı ile Otizm; doğuştan gelişen, beynin ve sinir sisteminin farklı yapısından ya da işleyişinden kaynaklandığı kabul edilen nörolojik tabanlı bir bozukluktur. Genellikle 2-3 yaş civarında ortaya çıkar.  Tüm dünyada tanılama bilimselliği kabul edilmiş gelişim değerlendirme ve ölçme kriteri DSM- IV ölçütlerine göre her 150 çocuktan birinin otizmden etkilenmiş olduğunu görülüyor.

Otizm’in belirtileri; konuşmada gecikmenin olması veya gelişmemesi, ilgi alanında sığlık, insanlar ile ilişki kurma yerine cansız nesnelerle ilgilenme, yaşıtlarıyla oyun oynamama ve tekrar edici basmakalıp davranışlarda bulunma ile kendini gösteren gelişimsel bir bozukluk olarak kendini göstermektedir. Otistik çocukların hepsi, tamamen aynı belirtileri göstermemelerine karşın, davranışı etkileyen sosyal, iletişimsel ve duyusal alanlarda sorunları vardır.

Bu genel tanımdan sonra,gelelim ülkemizdeki Otistik bireylerin durumunu özetlemeye.

Ülkemizde tahminen 450.000 bin civarında otistik birey olduğu düşünülmektedir.

Aynı oran temel alındığında, 0-14 yaş grubunda olan 125.000 civarında otizmli çocuk olduğu düşünülmektedir.
Tüm özürlü guruplarda olduğu gibi Otistik bireyler içinde, maalesef elimizde sağlıklı veri bulunmamaktadır.
Milli Eğitim Bakanlığına bağlı 20 ilde ilköğretim okulu mevcuttur. Bu okullar Otistik bireylere eğitim ve öğretim hizmeti vermektedirler..

Özel eğitim alanında 50.bin öğretmen açığı bulunmaktadır. Bu, otistik çocuklara yönelik eğitim veren okullar içinde geçerlidir. Yani Otizm alanında uzman sıkıntısı had safhadadır.

YÖK’ün bu konuda nasıl bir çalışma içinde olduğunu doğrusu merak ediyorum.
Yaklaşık 125.000 civarında olan, eğitim çağındaki  Otistik bireylerin tamamı okula gidememektedir. Sadece İstanbul’da okula gitmek için sıra bekleyenlerin sayısı 4500 olduğu tahmin edilmektedir. Bu sayının daha fazla olduğunu söyleyenlerde var.

Yakın zamanda Sayın Milli Eğitim Bakanlığı yeni bir proje başlattı. Bir talimatla tüm okullarda alt sınıflar açılarak,otistik engellilerin okula alınması istenildi.Pilot bölge olarak ta İstanbul seçildi. Eldeki verilere göre 4500 civarında eğitim çağında sıra bekleyen otistik çocuktan yarısı bile yerleştirilemedi.

Bakanlığın tüm iyi niyetine rağmen, idarecilerin duyarsızlığı ve hatta direnmesi ile yeterli okullarda sınıflar açılmadı.  

Bu çocuklar okula gelirse,diğer çocukların psikolojisi bozulur diyen,sözüm ona idareciler,engelli çocukların annelerinin psikolojisi ile ilgilenmiyorlar. Bu tavrın intiharlara kadar götüren sürecin başlangıcı olduğunu düşünemiyorlar.

Sayın Bakan Nimet Çubukçu hanımefendinin iyi niyetli bu talimatı, özel çocukların ve annelerin yarasına merhem olamamış, Umutlar başka bahara bırakılmıştır.

Bu alanda çalışacaklara bir öğüdüm var. Bu alan; biraz bilgi, biraz yetenek, daha çokta gönüllülük istiyor.

Hayat paylaşmaktır; zamanı, acıları ve sevgiyi. Zamanı paylaşırsanız onu anlamlı kılarsınız. Acıları paylaşırsanız, onu azaltırsınız.Sevgiyi paylaşırsanız, onu çoğaltırsınız.Dünyayı sevgiyle bezeyebilirsiniz….


Selam ve dua ile