Ekonomik olarak hayata yetişemeyenler, canlarının acısını en yakınındakinden çıkarıyor. 

Öfke patlamaları, gazetelerin üçüncü sayfalarını doldurdu da 5'inci, 10'uncu sayfalara taşıyor. Şiddet görmekten insanların psikolojisi bozuldu. Şehit haberleri derseniz, o zaten hayatın anlamının yitirilmesinin en önemli faktörü.

Toplum olarak bir olay karşısında tek yürek olmayı başaramıyoruz maalesef. Hep birbirimizi suçlamak ve eleştirmekten çare bulmaya vakit ayıramıyoruz. Bizim bu tavırlarımız düşmanlarımızın ekmeğine sadece yağ değil, bal da sürüyor.

Eskilerin bir lafı var çok hoşuma gider;"Geriye bakarak yürürsen taşa takılır düşersin." Bırakalım artık şu "O ne yapmış, bu ne yapmış" davalarını.

Hesap günü kimse için ertelenmeyecek. Zaten günü gelince tüm suçlular cezasını çekecek, cezalarını vereceğiz. Suçluların cezalandırılması için şimdi bizim tek yürek olmamız gerekiyor. 

Bizler birlik içerisinde olmazsak bu ülkeye zarar verenler hiç bir zaman yargılanamayacak ve herkes yaptığıyla kalacak. Şimdi, en ivedi sorunlara odaklanmalı ve bu konularda yapılabilecek olan şeyleri gündeme getirmeliyiz. 

Sivil toplum örgütleri çareler üretmek için eylem yapmalı ve hükümeti şekillendirme, uyarma ve haberdar etme çabasına girmeli...

Savaş şeklinde değil, sadece sesini duyurma çabası gütmeli insanlar. Bunları söylerken yaşadıklarımızı unutalım demiyorum. 

Unutmayalım ki, ders alabilelim. Unutmayalım ki, günü geldiğinde hesap sorabilelim. Unutmayalım ki, aynı hataları defalarca yapmayalım. Biz öyle veya böyle bu ülkede acı tatlı yaşadık. 

Ama biz birbirimize şimdi tutunmazsak, bizim yeni neslimiz asla bu ülkenin tadını çıkaramayacak!..

Bir "millet" olmayı başaramayacak!.. Bayrağımızın kutsallığından bihaber olacak. Bizim gibi titremeyecek içleri, göklerde dalgalanan bayrağımızı her gördüğünde.     

Marşlarımız çalınırken ki coşkumuzu, heyecanımızı yaşayamayacaklar. Haritamızı değiştirmelerine izin verirsek, bizler gibi sınırları kocaman haritamızı, gözleri kapalı çizemeyecek çocuklarımız. Değerleri, kültürü, gelenekleri olmayacak. Bizim gibi anıları olmayacak!..

Vakit, düşmanlarımıza karşı birlik içerisinde olma vakti. Sistemi onarmak, hataları düzeltmek ve yenilerine engel olmak için mücadele etmek zorundayız. Dört bir yanımız ve dahil iç düşmanlarımız tarafından kuşatılmış durumdayken, ne partinin ne de siyasi bir görüşün önemi var. Önce "Vatan" ve "Millet" olmalı derdimiz. Birbirimize zarar vererek değil, düşmana odaklanarak koruruz ülkemizi. 

Her gün şehit haberi almaktan yorgun düşen yüreklerimizi canlandırmak zorundayız. 

Biz birbirimize saldırdıkça meydan boş kalıyor ve herkes bildiğini okuyor. 

İçimizdeki hainler askerimizin, polisimizin, jandarmamızın kanı ile besleniyor. Bizler artık bu ülkede kendi değerlerimizle, milletimizle, kültürümüzle rahat yaşamak istiyoruz. 

Bu günler hepimize ileride ders olacak ve aynı hataları yapmayacağız. Evlatlarımızın, ülkemizin, Milletimizin geleceği için sakin olalım ve kalleşleri sevindirmeyelim...