İZMİR / İHA - İzmir’de yaşayan 65 yaşındaki engelli Yalçın Talaşlı, 18 yıl önce geçirdiği trafik kazasında bacağını ve tüm ailesini kaybetti. Bugünün Dünya Engelliler Günü olduğunu bilmeden geçimini dilenerek kazanan Talaşlı, “Çok zor durumdayım. Allah kimseyi bu duruma düşürmesin. İnsan bile bile dilenir mi? Ben utanıyorum. Ne olur beni bu durumdan kurtarın” dedi.
1996 yılında geçirdiği trafik kazası sonucu eşi ve iki evladıyla birlikte bacağını kaybeden Yalçın Talaşlı, 18 yıldır hem engeliyle hem de yaşamla mücadele ediyor. Ailesini kaybettikten sonra zor günler geçiren talihsiz adam, ekmek parasını mecbur kaldığı için dilenerek sağlıyor. İzmir’in işlek caddelerinden birinde önüne gazete kağıdı sererek yardım isteyen Talaşlı, tek isteğinin dilencilik kurtulmak ve yetkililerin kendisine iş vermesi olduğunu söyledi.
“BUGÜN ENGELLİLER GÜNÜYMÜŞ, HABERİM YOK”
Dilencilik yapmaktan büyük utanç duyduğunu dile getiren Talaşlı, sözlerini şöyle sürdürdü: “Kimsem kalmadı. Memleketimi terk ettim. Bugün engelliler günü benim haberim yok. Bir Allah’ım var bir de canım başka kimsem yok. Ben utanıyorum ama çaresizim. Müslümansanız inanırsınız. Mecburiyetten dileniyorum. Bile bile yapıyorsam Allah beni bu durumumdan daha beter etsin. Aç köpek ne yapar? Gelirim giderim yok, bakanım yok.”
“ÇOK UTANIYORUM”
Kendisine uygun çalışabileceği bir iş verilmesini isteyen Yalçın Talaşlı, şöyle konuştu: “Çok zor durumdayım Allah kimseyi düşürmesin. Sağolsun bir akülü araba verdiler, bununla gidip geliyorum. Beni bu dilencilikten kurtarın ne isterseniz yaparım. Bana iş bulun oturduğum yerden yapayım, başka ne yapayım? Görüyorsunuz vaziyetimi, yapacak durumum yok. Kimsem yok, hiç kimsem yok. Beni kurtarın ben başka bir şey istemiyorum. İnsan bile bile yapar mı? Bu durumdan ben çok utanıyorum.”
Kimseden para dilenmediğini, yalvarmadığını dile getiren Talaşlı, “Gönlünden kopan verir kopmayan vermez. Ben ‘bana para verin’ demem. Verirlerse alırım vermezlerse almam” diye konuştu.
