10 Eylül Dünya İntiharı Önleme Günü sebebiyle intihar olaylarını biyolojik, psikolojik ve sosyal boyutlar içinde ele alan Dr. Suat Günsel Girne Üniversitesi Hastanesi Psikiyatri Uzmanı Dr. Güler Özkula, her yıl 800 bin insanın intihar nedeniyle hayatını kaybettiğini belirtti. Özkula, insanın kendi eliyle yaşamını sonlandırması anlamına gelen intihar konusunun ivedilikle ele alınması ve bu konuda bir farkındalık oluşturulması gerektiğini söyledi.
İntiharın biyolojik, psikolojik ve sosyal boyutları bulunmaktadır
İntiharın ruhsal bir hastalık olmadığı gibi sadece ruhsal hastalığın bir göstergesi olarak da değerlendirilemeyeceğini söyleyen Özkula bu olgunun; biyolojik, psikolojik ve sosyal boyutlar içinde açıklanabileceğini vurguladı.
Özkula, biyolojik açıdan, intiharın ruhsal hastalıklar ile birlikteliğinin, özellikle de depresyon ve alkol bağımlılığı ile birlikteliğinin çok sık olduğunun açıkça görüldüğünü ve bu bağlamda, birinci basamak sağlık hizmetlerinde depresyonun fark edilmesinin ve kişinin psikiyatri hekimine yönlendirilmesinin oldukça önemli olduğunun altını çizdi. Kişiler her ne kadar psikiyatrik bir hastalık tanısı ile damgalanmaktan endişe duysalar da, psikiyatrik hastalıkların tıpkı diğer tıbbi hastalıklardan örneğin şeker ya da tansiyon hastalığından bir farkı olmadığını, tedavi edilebilir olduğu ve gözden kaçırılmaması gerektiğini ifade eden Özkula, psikolojik bağlamdaki risk faktörlerinin; kişisel kaynakların yetersizliği, yalnız yaşamak, ayrılık, kayıp ve şiddete maruz kalmak olduğunu söyledi.
“Her insan kıymetlidir, her yaşam kıymetlidir”
Sosyal açıdan bakıldığında; göçmenler, mülteciler, transseksüeller ve mahkumlarda, yani toplumda ötekileştirilen gruplarda intihar vak’alarının daha sık olduğunu belirten Özkula, intiharın en sık tarım ilaçları ve ateşli silahlar ile meydana geldiğini vurgulayarak bireysel silahlanmanın önünü açacak her türlü yasal düzenlemenin intihar vak’ası sayısını arttıracağını söyledi.
Psikiyatri Uzmanı Dr. Güler Özkula sözlerini şöyle tamamladı: “Anlaşılacağı üzere, intiharı önleme sadece sağlık çalışanlarının elinde olan bir durum değildir. Ne zaman ki “İnsan Hakları Evrensel Bildirgesi”nin temel ilkeleri her birey için yaşama geçirilir; işte o zaman yaşam devam eder. Ne zaman ki sağlık, eğitim, tarım, ekonomi ve medya liyakat çerçevesinde işbirliği içinde çalışmaya başlar, yaşam devam eder. Her insan kıymetlidir, her yaşam kıymetlidir.”
