Ayberk Sezgün -
Leyla ve Mecnun 7. yüzyılda Kuzey Arabistan'da yaşadı. Onların tamamına ermemiş acıklı aşk hikayesi arapça, farsça, türkçe, azerice ve hint kültürlerinde büyük sanatsal ilham sağladı. Tabloların yanı sıra, bu konuyu işleyen şiirler, şarkılar, oyunlar, diziler, Bollywood filmleri vardır.
Mecnun, Leyla'ya çok aşık ve ona olan sevgisinde açık sözlü genç bir şairdi. Leyla'nın da onu sevmesine rağmen, Leyla'nın ailesi Mecnun'u aklen dengesiz ve Leyla için olan beğenisini küstahça buldu. Mecnun Leyla'yı istemeye gittiğinde, ailesi bunu reddetti ve Leyla'yı başkasına verdi. Sevgilisi Leyla'dan yasaklanan Mecnun, bütün yaşam ümidini yitirdi ve ormanlarda umutsuzluk içinde dolaştı. Günlerini şiir yazarak ve Leyla'yı anarak geçirdi. Bu ona 'Mecnun' (Aşkla deli) ünvanını kazandırdı.
Bazı hint folklorlerine göre, bahtı kara çift en nihayetinde beraber kaçtı ve çölde Leyla'nın ailesi tarafından kovalanırken öldüler. Ölümlerinden önce, Hindistan-Pakistan sınırında küçük bir köy olan Binjaur'da bir sığınak buldular. Tartışma götürür olmasına rağmen, yerliler Leyla ve Mecnun'un orada gömüldüğünü iddia ediyor ve mezarlarına aşkın sembolü olarak saygı gösteriyorlar. Mazar(Türbe)'a her yıl bir çok turist akın ediyor.
Bugünün sanat çalışması Kishangarh Okulu'nun saygıdeğer mahkeme ressamı Nihal Chand tarafından boyanan bir minyatürdür. Resim, Leyla'nın bir deri bir kemik kalan, ormandaki Mecnuna yemek getirerek onu yemesi için ısrar ettiğini gösteriyor.
