TİC Holding Header
  • USD 32.385
  • EUR 35.067
  • Altın 2324.965
  • BIST 100 9129.19
Abdülhamid Kayıhan Osmanoğlu

Abdülhamid Kayıhan Osmanoğlu

​Şahsa değil, devlete sadakat

Dedem Cennet mekan Sultan II. Abdülhamid Han, batıdan bağımsız bir politikanın takibi ve içte huzurun temini için bütün yetkilerin sarayda toplanmasına karar verdiğinde Babıali’nin yani hükümetin bütün yetkilerini saraya taşır ve ülkeyi buradan idare etmeye başlar.
​Şahsa değil, devlete sadakat
Bu politikası nedeniyle idari, iktisadi, askeri, mali gibi bütün ülke meseleleri ile temas etme imkanı bulur.

Sultan II. Abdülhamid Han, yanında bulunan insanların bir kısmından vazifeleri gereğince işinde ehliyetli ve mahir olmasını arzu eder, diğerlerinde ise bilgiden ziyade sadakate önem verirdi. Vükela ile kendisi arasında aracılık yapan mabeyincilerin eğitim, söz kavrama ve aktarma, tebliğ liyakati ve kabiliyetine önem verir, bunlardan başka aradığı şey kayıtsız şartsız sadakat ve itaatti. O, bu sadakati şahsına değil, devlete sayardı. 

Sultan, kendisini tahttan indirmek amacıyla Selanik'ten İstanbul'a gelen, toplama ve düşman silahlarını taşıyan hareket ordusu çapulcularına karşı harekete geçilmesini talep eden kumandanlara; çarpışılmamasını, Müslüman kanı dökülmemesini sık sık tembih etti ve emirler verdi. İsteseydi yalnız Taksim ve Taşkışla’daki eğitimli asker ve sadık subaylar, gelen çapulcu alaylarını darmadağın edebilirdi. Fakat kardeş kanının dökülmesini istemedi.

Ama karşısındakiler aynı alicenaplığı Sultan Abdülhamid Han’a göstermedi. 27 Nisan 1909’da asilerin attığı top sesleri sarayın duvarlarında yankılanmaya başladı. Çocuklar, kadınlar korku ve dehşet içinde kaldı. Sultan Abdülaziz'in Hal'i ve kendisine yapılan suikast ve işkenceler, hatırına geldi. Üçüncü ordu ile gönüllü Bulgar müfrezesi ve Sırp, Yunan, Yahudi, Arnavut çetecilerden müteşekkil bir ordu İslam halifesinin sarayına dayanmış ve onu devirmeye çalışıyordu. Ne hazin bir tablo ve ne hazin bir sessizlik. 

Sultan Abdülhamid kendisini tahttan indirmek için gelenlerin kimler olduğunu öğrenince ağzından şu sözler dökülmüştür: "Bir Türk padişahına, İslam halifesine ‘hal’ kararını bildirmek için bir Yahudi, bir Ermeni, bir Arnavut ve bir nankörden başkasını bulamadılar mı?" 

Sultan Abdülhamid kendisini ceddi Fatih Sultan Mehmet Han’ın fethettiği İstanbul’dan Devlet-i Aliye’nin payitahtından uzaklaştırıp sürgüne göndermek isteyenlere ise şunları söylemiştir; "Ben burada ölmek isterim. Ecdadımın medfeni buradadır. Beni götürmek istemeniz meşrutiyete mugayirdir." 

Şurası bir hakikattir ki davası hak olanlar her zaman müsterih bir ruh halindedir. Maneviyatı güçlü liderler Allah’ın izni ile her zaman galip gelir. En sıkıntılı anlarında Allahu Teala’ya (C.C) iltica ederek ona sığınır. Sultan II. Abdülhamid Han'ı bütün saldırı ve sıkıntılara karşı ayakta tutan elbette ki onun güçlü imanı, rabbine tam teslimiyeti olmuştur.

Yasal Uyarı : Yayınlanan köşe yazısı/haberin tüm hakları Gün Medya Grubuna aittir. Kaynak gösterilse dahi köşe yazısı/haberin tamamı özel izin alınmadan kullanılamaz. Ancak alıntılanan köşe yazısı/haberin bir bölümü, alıntılanan habere aktif link verilerek kullanılabilir. Ayrıntılar için lütfen tıklayınız.

Yorum Yazın