Ne kadar kötü bir tablo çizilse de kendisi için, o milyon dolarlarını kızının ısınması için yakan bir baba. Bu yazının çıkış noktası olan, özellikle altını çizmemiz gereken bir kavramı güzel temsil eden bir örnektir kendisi. Çünkü bir kalbi dahi olduğuna tereddüt edilen zalim adamı bile insani değerlere sahip kılan bir duygudur "Babalık".

Her ne kadar fedakarlık denildiğinde adları annelerden sonra anılsada babalarımız fedakarlığın ete kemiğe büründüğü varlıktır. Onlara verdiğimiz kıymeti bir güne sığdırmak ya da bir gün ile sınırlandırmak elbette zor, ancak onlara ayrılan bu güzel günü anlamlı buluyorum.

Özel günleri kapitalizm tuzağı olarak gören düşüncenin aksine bu günleri sevgileri pekiştirme fırsatı olarak değerlendirmek gerektiği kanaatindeyim. Sarılmanın, sımsıkı kucaklamanın kapital sistemde bir yeri yoktur ve bizlere hiç bir maliyet çıkarmaz zira. Babalarımıza sunacağımız en değerli hediyenin sevgimiz olduğunu hatırlatır, canını canlarımızın önüne seren tüm fedakar babaların babalar gününü kutlarım.

"Bir baba ki varlığı heybetli bir dağ
Sevgisini hep hissedeceğim
Ölsem de kalsam da sağ..."