1960’lı yıllara kadar çocukgelişiminde sadece annenin etkisi incelenirken sonraki yıllarda babaların ihmaledilmiş olduğu fark edilmiş ve baba ile ilgili bilimsel araştırmalar giderekartmıştır. Son 50 yıldaki ekonomik, kültürel ve toplumsal değişimler de babanınçocuğun duygusal gelişimindeki rolünü desteklemiştir.

İlk 1 yaşta bebekler annekadar babasıyla da "bağlılık" kurduğundan bebeğin "güven" gelişiminde annekadar  "baba" da önemlidir… Yapılançalışmalarda; hem anne hem de babaları ile "sevgi ve güven"   bağı kuran bebeklerin sosyalleşmelerinin dahaiyi olduğu bulunmuş…

Ayrıca; baba'nın bebeküzerinde doğrudan etkisi yanında dolaylı etkileri de söz konusu… "anne-baba"arasındaki iletişimin sevecen olması   "anne-bebek" etkileşimini olumlu etkilerken,  "düşmanca"  bir iletişim ve babanın anneyi destekleyiciolmaması  olumsuz bir etki olarakkarşımıza çıkar…

Örneğin; 1974 yılındayapılan bir araştırmada "düşmanca bir anne-baba evlilik ilişkisinin" çocuğungelişimini "boşanma"   ve "anne-babayokluğundan"   çok daha olumsuz etkilediğibulunmuş…

Bu durum gösteriyor ki;babalar sadece   "eş" olmaya alışmışkenaynı anda   "eş, baba ve aile reisi" olmarolleri ile karşı karşıya kaldıklarından onları görünenden daha fazlasorumluluk ve zorluk beklemekte...

Doğum sonu ilk 3 gün içinde;bebekle 1 saat göz kontağı kuran ve onu en az 2 kez soyup-giydiren babalarınsonraki dönemlerde bebeğin bakımında daha fazla rol aldığı bilimsel bir gerçek…

Diğer taraftan bizimtoplumsal kültürümüzde  baba; özellikledoğum sonu ilk haftalarda ev dışı (alışveriş vb) işlerde koşuşturma içingörevlendirilir…, aile büyükleri (anneanne /babaanne) tüm sorumluluğu üstlenir…ve   yeni anne-baba   baş başa bırakılmaz…Bu durum farkında olmadanbabanın etkinliğini azaltabilir…

Nitekim yeni ailebireylerinin yeni yaşamlarına alışmak için desteklenmeye olduğu kadar yalnızkalmaya da ihtiyacı vardır…

Bu dönemde bebek yeniDünya’sına,   anne baba ise değişen yaşamşartlarına uyum sağlamaya çabalar… Tamamen değişen sosyal yaşam,  hormonal denge, uykusuz geceler, artanmaddi-manevi sorumluluklar baş edilmesi gereken yeni durumlar olarak onlarıbekler...

Bu nedenle birçok annedeilk 3-10 gün; ağlama hissi, hüzün, huzursuzluk, sinirlilik ve uyku bozuklarıgörülebilir. Bu şikayetlerin ikinci haftanın (15gün) sonunda azalması beklenir…Bu durum gerilemek yerine artarak devam ediyorsa "doğum sonu depresyon"açısından önemsenmelidir…Çünkü; her 100anneden 13-15’inde  "doğum sonudepresyon" görülmekte...

Son yıllarda yapılançalışmalarda ise; her   100 baba’dan   7-10’unda   "doğum sonu depresyon" görülebildiği ve babaların da bu konuda ihmaledilmemesi gerektiği vurgulanmıştır..

Kısaca bir bebek sahibiolmak; tarifi olmayan güzellikte bir duygu olduğu kadar uyum sağlamayıgerektiren birçok olumlu-olumsuz durumu da beraberinde getirir…

"Yaşamın Her Dönemi   Zorlukları Yanında Bir Çok   Güzel Duyguyu Da Sunar.." Yaşadığınız DöneminGüzel Yönlerini   Kolayca ve BirlikteYakalamanız   Dileğiyle…..