Hayatımızın her evresinde hep iyi yada hep kötü günler yaşayarak göçüp gitmeyeceğiz şu fani dünyadan!
Deriz ki; ''evliyim, hayatımı çok güzel yaşıyorum, yan gelip yatıyorum, e birde çocuğum var mutlu mesut geçiniyorum'' demeden önce bir düşünelim yarın ne olacak?
-Var mı bir planın yeni bir hayata başlamak için?
-Hayatta tek başına kaldığın an var mı çocuğuna nasıl bir hayat sunacağın ?
-Yoksa en kötü bir anda dövünmek mi ister bir kadın ?
Hayat öyle zalim bir hocadırki aslında en zayıf anında yakalar insanı.Bir anda yıkılıverir üstüne koskoca dünya! Sıkıntılar, üzüntüler, sorunlar ardı arkası kesilmeyecek bir mücadele başlar.
Oysaki o anın rahatlığına bakarken bir kadın demeliki ''ben bir gün hayatta tek başıma kaldığımda ne yapacağım'' işte ben buna bir kadının 'B' planı olması diyorum. Bunu düşünen bir kadın daima emin adımlarla yürür. Düşmez, üzülmez, 'eyvah! ne yapacağım şimdi' demez. İnsanız nihayetinde her an her şey olabilir. Olaki eşi vefat eder, olaki evliliği biter şiddetli geçimsizlik ki günümüzde evlilikler pamuk ipliğine bağlı.İşte o anda devreye 'B' planı girer. Bu planın içinde neler mi olmalı?
-Çocuğumun ve kendi geçimimi nasıl sağlarım?
-Nasıl bir evde yaşarım ya da nerde yaşarım?
-Eğer uzun süre çalışmamışsa ne iş yapabilirim?
-Böyle bir durumda devletten nasıl fayda sağlarım?
Bunlar yazmakla bitmez çünki iş başa düştüğünde yapacak o kadar çok şey var ki! Aslında bu durum biz kadınların bir yazgısıdır. Bunu başarabilenlerin sayısı yüzde kırklardadır. Her nedense arayışı hemen başka bir erkekte ararız. Bir acizlik,bir sığınma ne derseniz deyin adına. Neden hep erkeğe endeksleriz ki hayatı ? Yalnız olmaz demeyin olur! Başarılamayacak hiç bir hedef yoktur.
Bir kadın vardı çocukluğumdan bildiğim annemin yaşlarında. Üç çocuğuyla tek başına kaldı. Kocasını hiç sormayın zaten hayırsızın tekiydi.
Bu kadın okumamış, hayat şartları öyle gerektirmiş belli ki! Hiç çalışmamış bir kadındı. Eline su dökülesi bir kadın. Direndi, mücadele etti, 'bir erkek mi asla! ben varım ben hem ana hem babayım' dedi. Kimseye muhtaç etmedi o çocukları. Hepsinin şimdi elleri ekmek tutuyor. Tek başına meydan okudu şu koskoca hayata! Hayatta onu koca bir çınar gibi büyüttü.