Deniz Burakcan Demir -
Genel olarak karanlık ve yalnız yatamama korkusu çok fazla görülür. Bu nedenle sürekli olarak ebeveynlerinin odasına giden çocuklar bu korkuları ile yüzleşemezler. Gök gürültüsü, ses ve daha birçok korku çeşidi bulunmaktadır.
Çocuklarınızla korkuyu yaşadığı anda inatlaşmayın ve üzerlerine gitmeyin. ‘’Karanlıktan korkulur mu? Ne var korkacak?’’ gibi sözlerle onu rencide etmek ve inatlaşmak yerine ‘’Ben de küçükken her şeyden korkardım ama büyüyünce geçti’’ gibi motive edici ve onu güçlendirici telkinlerde bulunmak gereklidir. Korkularıyla yalnız bırakmayarak destek olun. Onu yargılamadan anlamaya ve güven içerisinde sevginizi ona hissettirmeye çalışarak duygudaşlık kurun ve sarılarak güven duymasını sağlayın.
Çocuklarınızla korkularıyla baş edene kadar sürekli ilgi göstererek ve onunla zaman geçirerek onun rahatlamasını sağlamanız ve güven desteğinizle yanında olduğunuzu göstermeniz onu sağlıklı kılacaktır. Gelişim döneminde yaşanan korkular sürecin bir parçasıdır ve genelde tüm çocuklarda ortaya çıkabilir. Kendi korkularınızı unutsanız ya da yaşamasanız dahi onu anlamaya çalışmak önemli bir etki yaratacaktır.
Çocuklar yalnız yatmaktan korktukları zaman ebeveynler odalarına alarak beraber yatarlar ancak bu durum onun korkularını pekiştirmeye neden olur. Böyle bir durumda yatağınıza ve yanınıza almak yerine; odasında ışık yanık şekilde yatmasını sağlayabilir ya da uyuyana kadar elini tutarak destek olabilirsiniz. Böylece daha sağlıklı bir davranış sergilersiniz.
Çocuğunuzun korkularını önemseyerek ona kendinizin ‘’ben korkmazdım’’ algısını aşılamayın ve onun da bununla baş edebileceğini belirten sözlerle destekleyin ve yardımcı olun.
Çocukların ruhsal dünyası oldukça geniştir ve korkuları da fazladır. Ayrıca bu etkiler ileriki yaşlarda hayatını da olumsuz etkileyecektir. Bu nedenle ailenin bu konuda desteği ve yaklaşımı önemlidir. Eğer korkuları artıyor ve ne yaparsanız olumlu gelişme sağlanmıyorsa mutlaka bir pedagogdan destek alarak çözüm bulmalısınız.
