Ben sabahçıyım, bu yüzden benim bir problemim yok bu konuda. Ama kuzenim sabah 09.00’da okulda olmak zorunda, 12.30’da öğle yemeği ve 14.50’de de okuldan çıkış.

Gerçekten okulu tam gün olan öğrencilerin büyük problemleri var. Ödevlerinden ötürü kendisine ve çevresine ayıracak zamanı çok az. Eğer evi uzaksa bazen 16.30’u bile bulabiliyor, eve gelmesi.

Buna ben şahidim. 2, 3. ve 4. sınıfta ben de tam gündüm. Evim, okula uzak olduğu için otobüsle gelip gidiyordum. Öğle yemeğimi babamın dükkanında yiyordum. Eve dönüş özellikle kışın büyük problem yaratıyordu. Otobüs bazen geç gelir, bazen siz geç gelirsiniz otobüs durağına… O soğukta ya da sıcakta beklemek için neden çoktur. Şimdi sabahçıyım.

Kuzenim tam gün. O, kendisi için zor bir durum olmadığını söylüyor. Ama çok zorlanıyor. Eve gelmesi 15:30. Yemeğini yiyor. Saat 16:15. Bilgisayarda kafasını dağıtıyor. O saatler alıyor. Kitap okumayı çok sever. Kitap okuyor 1-2saat. Ödevlerini yapıyor bir saatte. Akşam yemeği yiyiyor. Kardeşi ile ilgileniyor ve yatıyor. Yatışı genellikle 23:40’ı ya geçiyor ya da geçmiyor.

Ayrıca öğrenciler her işini hafta sonuna saklamak zorunda kalıyor. Banyo, odasını temizlemek, ödev yapmak. Hepsini hafta sonuna saklarken, öğrenci yakınlarını ziyaret edemiyor. Bu şekilde insanlar arasındaki bağlar kopuyor.

Gelelim öğle yemeği problemine. Ne yazık ki öğle yemeği tenefüsünden öğretmenler sorumlu değil. Evi okula yakın olan öğrencileri aileleri alıyor. Kendi evlerinde yemekleri yiyorlar.  Ama evi okula uzak olanlar da var. Bazı okullarda kantin yok. Olsa bile o kadar kantinde sağlıklı şeyler yok. Öğrencilerde çözümü okul yakınlarındaki lokantalarda arıyor. Yoldan geçerken araba çarpabilir, biri kaçırabilir vb. şeyler olabilir. Evleri okula uzak olan öğrencilerin aileleri çocuklarının ne yediğinden haberdar değil. Yolda başına bir şey gelip gelmediğinden de. Bunun içinde aileler telaş halinde. Kısacası öğle tenefüsü çok tehlikeli. Sabahçılıkta eve gelir gelmez yemek yiyebilirsin. Öğlencilikte ise okula gitmeden yiyebilirsin. Bu konuda tek sorunu olan da tam gün okul.

Öğrenci çocukluğunu, gençliğini yaşamak zorundadır. Eğer gençliği boyunca gençliğini yaşayamazsa, yaşlanınca bunun pişmanlığını duyar. Tam gün okul öğrenciyi stres altına sokar. Eğer derslerine branşlar da girdiyse, öğrenci için daha büyük bir sorun var demektir. Örneğin bir öğrencinin bir dersten sınavı vardır, ama ilk baş başka bir dersin verdiği ödevi yapmak zorundadır. Bu da yetiştirememe ve başarısızlık korkusu yaratır. Öğrenci stres altında yaşar. Bazen bu psikolojik sorunlara da yol açabilir.

Bence milli eğitim, okulları ya sabahçı yapsın ya da öğlenci. Çünkü sabahçıda saat 12.25’te okuldan çıkıyorsun. Ondan sonra istediğin kadar kafanı dağıtabilirsin. İstediğin kadar ders çalışabilirsin, istediğin kadar ödev yapabilirsin. Ne yapacağın sana kalmış. Tek sorun erken yatmak ve erken kalkmak. Bu benim tek sorunum. Ama alışacağımı düşünüyorum.

Öğlencilik daha farklı. Saat 17.25’te okuldan çıkıyoruz. Eğer ödevlerinizi eve gelir gelmez yaparsanız oh keyfim oh. Ama sonraya bırakırsanız sabah yapmak zorunda kalırsınız. Bu da erken kalkmayı gerektirir. Önerim eve gelir gelmez ödev yapmak. Çünkü ben geçen sene hep sabaha tıktım ödevlerimi.

Ama tam günde böyle şanslar yok. Onun için milli eğitimden okulları sabahçı ya da öğlenci yapmasını rica ediyorum. Unutmayın ki kimse bu kadar yorulmamalı !