-    Biliyor musun?

-    Neyi?

-    Bilmediklerimi.

-    Neyi bilmiyorsun ki?

-    Bilemiyorum.

-    Nasıl yani?

-    Mantıklı düşün, bilmediklerini bildiğini soran biri neyi bilmediğini bilebilir mi?

-    E sen daha neyi bilmediğini dahi bilmiyorsun ki. Ben sana neyi bildirebilirim söyler misin?

-    Sen bilsen olmaz mı bilmediklerimi?

-    Çok şey istiyorsun benden?

-    Nesin sen? Babam mı? Patronum mu?

-    Ne alakası var?

-    Bir hayat sohbeti bizimkisi çok şey istemek de nerden çıktı?

-    Ama çok değil mi? Hem ne bilmediğini bileceğim hem bildireceğim? Sen ne yapacaksın bu arada?

-    Öğreneceğim işte.

-    Okul mu burası? Yâda sen bana kayda mı gelmiştin gelirken? Lütfen altı adet vesikalık fotoğraf ve savcılıktan iyi hal kâğıdı getirmeyi unutma bir daha ki sevişmenden önce.

-    Sevişmek?

-    Evet, ağır oldu.

-    Kaba oldu hatta.

-    Kabalık etmedim ki ben. Açıklama yaptım. Bildirmek, öğretmek hem de öğrenen bir yaşam için ağır sorumluluktu ben de onu ifade ettim sana. Kabalık etmedim ama.

-    Kabalık ettin. Hem daha sevişmedik ki biz.

-    E evraklarını tamamlamadın.

-    Hala kabalık ediyorsun, üstüne bir de gülebiliyorsun. Susuyorum.

-    Susma, susma, tamam, özür dilerim. Sinirim bozuldu. Nereden geldik biz bu konuya?

-    Ben seni gözümde, yüreğimde ve bedenimde büyüttüm. Biliyor olduğuna inandıklarımı bana öğret dedim ve sen kabalık etmeye başladın. İşte çıkış noktası buydu sohbetin.

-    Yahu kabalık değildi o. Of! Erkek misin sen?

-    Bilmem. Yazar ne olarak yazıyor bilemedim.

-    Bunda bilinmeyecek ne var? Hayatı bu değin bilinmeyenlerle ve kararsız es’lerle dolu olan bir yaradılış olsa olsa erkektir.

-    Nereden vardın bu kanıya anlamadım ki?

-    Anlaşılmayacak bir şey yok, doğduğu andan bu yana annesi tarafından babadan duyacağı bir “ne oldu” sorgusunun baskısı altında kalmama çabası ile her şeye erişir biçimde yetiştirilmiş, boşa şişkin altı doldurulmamış egoların sahibi ırk bu. Nitekim bundan dolayı anneniz olmadan bir hiçsiniz ve ömür boyu annenizi karınızda aramaktasınız.

-    Bir saniye açıklık getirelim. Ben erkek değilim. Bu rolü yapıştırma hemen üstüme. Hem ben sana, kapına öğrenmek için gelen ve yüreğini sevgiyle açan bir insana olumsuz bir cevabı kibarca iletemeyecek kadar kaba olduğunu hatırlatarak sana rol biçiyor muyum?

-    Bilemiyorum. Belki ikimizde erkeğiz.

-    Aaa… Bak sende de kararsızlık başladı. Hem nereden belli belki ikimizde kadınızdır. Hem kararsızlık kadının yaşam stilidir. Bu cennetten kovulurken de ilk cehennem mahdumunu doğururken de böyleydi der din ve devlet işleri.

-    Siyasete bulaşma. Bizim daha doğru düzgün terimizle tuzlanmış bir çarşafımız dahi yokken bu işlere bulaşma.

-    Ama az önce aynı cins olabileceğimiz üzerine konuşmuştuk. Böyle bir terleme olabilecek mi sence?

-    Ne malum? Hem bence, erkek isek pek naif değil ama kadın isek her ikimizde görüntü olarak çok da kötü olmaz bu tarz bir terleme.

-    Söyler misin neden şimdi okuyanlara Alman pornografisinden kesitler sundun?

-    …

-    Neden gülüyorsun?

-    Ayol, Alman pornografisi hâkimiyeti biteli 20 sene oldu. Nerede yaşıyorsun sen?

-    Biliyor musun?

-    Neyi?

-    Ben bunu bilmiyorum işte. Sen biliyor musun?

-    Bilmek zorunda mıyım?

-    Evet, galiba ben erkeğim. Sen kadın olmalısın, tanıştığıma memnun oldum. Ayrıca başvuru yapmayacağım.

-    Nerden çıktı şimdi bu?

-    Acımasızsın ya oradan çıktı.

-    Ama bak bu acımasızca oldu. Hem acımasızlık erkeğe mahsus bir fiil yapısı.

-    Kararsızlık da kadına mahsustur ama tuttun dayadın erkeğe az önce.

-    Ay, çıldıracağım biz neyiz yahu.

-    Ay, bilmiyorum. İç sesizdir belki. Belki de dış sessizlik.

-    Biliyor musun?

-    Neyi?

-    Aaa… O benim diyaloğumdu.