Gazetenin iç sayfalarında bir köşeye sıkıştırılmış adeta görülmesin istenmişti! İktidar partisinin bir milletvekili, köhnemiş, anti demokratik geleneğe bayrak açıyordu. O bir kadındı. Gerçekleri, hesapsız anlatabilecek cesaret hep kadınlarda var zaten.

Ak Parti Samsun Milletvekili Tülay Bakır, şimşekleri üzerine çekmek, parti yönetimiyle kötü olmak, bir daha seçtirilmemek (!) pahasına haykırdı; "İktidar vekili olarak tek rolüm el kaldırmak". Bu gerçek
sadece iktidar partileri için değil, tüm partiler için geçerli. Hep böyle olmuştu, lider ne isterse, kayıtsız şartsız "evet", Türk siyasetçisini geri bıraktı.

Ak Parti milletvekili Tülay Bakır, " Hep şunu gördüm, muhalefetin her dediği mi yanlış? İktidarın her dediği doğru mu?" diye soruyor, bir iktidar milletvekili için cesaret işi bir soru. Bu soruyu kim
yanıtlayacak ve kim, Tülay Bakır'a, " haksızsın" diyebilecek? Milletvekili Tülay Bakır, "Muhalefetteki arkadaşlar şunu söyleyebilirler: Zaten yasalar sizin istediğiniz gibi çıkıyor. Ama o yasalarda iktidar
milletvekili olarak hiçbir rolüm yok, sadece elimi kaldırmaktan başka".

Değişmeyen ve değişmeyecek olan gerçek budur. Ülke insanının özgürleştiğini söyleyen iktidar partisi, kendi içinde Demokratik bir sorunla karşı karşıya. Bu haberi iç sayfalarda, görülmesi zor bir yerde yayımlamak ise, o başka bir sorun. Ben olsam bu haberi manşetten verip, "Milletvekilinin isyanı" başlığını sekiz sütuna çakardım. Nerde o medya cesareti. Ülke insanında, Tülay Bakır'daki kadar cesaret olsa yeter de artar bile.

Barış diye diye!
İnsanlar tüm çabasını ülke kalkınmasına harcayacak ise eğer, Düşmanlıklar ortadan kalkacaksa, Ülke nimetleri herkese eşit paylaştırılacaksa, Bireyin hakkı ve hukuku özenle korunacaksa, Millet, Devlet için kavramı tersine dönecekse, Devlet, milletin emrine girecekse, Hain hamleler bitecekse, Terörün ölüm timleri insanlığını hatırlarsa, Kalemler kırılmazsa, Sesler kısılmazsa, Muhalefet adam yerine konursa,

İşte o zaman barış gelir ülke topraklarına…

Buna izin verirler mi?

Yine bir yerinden koparırlar mı uçurtmayı? Bekleyelim görelim. Umudum var ama endişelerim de var.

Bakalım, umudum, endişelerimi yenebilecek mi?