Hayal ve gerçek dünyanın ayırt edilememesi halinde ortaya çıkar.
Bazen de çok sıkıştıkları durumda söyledikleri de gerçek yalandan daha çok birer masum yalanlardır. Çocukta gelişim süresince gerçeklik olgusunun tam gelişmemiş olması ruhsal ve zihinsel olarak belli boyuta gelmemesi durumunda bazı sözleri yalanı andırabilir ancak bu durumda itham etmek yanlış olacaktır.
Yalan yapılan yanlışın ve söylenen sözün bilincinde olmak ve karşıdaki kişiye zarar vereceğini bile bile yapmaktır. Çocukların bu konuda eğitilmesi için ebeveynlerin daha küçük yaşlarda her hangi bir suç işlediğinde çocuğun söyledikleri karşısında itham da bulunarak suçlaması çocuğun bu konuda cezalandırılması yaşamında büyük etkiler yaratır. Bazı durumlarda alan söylemeye başlayan çocuk için nedenler oluşur.
Genelde ailenin tutumu, önlerinde yalan söyleme gibi bir takım örnekler onları buna iter. Biri kapıyı çaldığında babanın anneye gelen kişiye evde yok dedirtmesi gibi bir takım örnekler çocukların gözlemleri sonucunda yalana doğru itilmesine neden olabilir.
Çocuğa verilen eğitimin ailede başlaması öncelikle yalan söyleme diyerek değil; örnek olarak sergilemek daha akılcı ve doğru olacaktır. Güven sağlamak ve örnek davranış içerisinde olmak çocukları yalandan korumak için en önemli yoldur.
