Aziz milletimiz, 2000 yıllık devlet geleneğine sahiptir. Bu uzun süreç içinde hep ve çeşitli boyutlarda bedeller ödemiştir, bu durum bugün de farklı değil.
Geçmişte de çok kez yaşamıştık bu tür tiyatroları. Sayıları o kadar çok ki, tek tek sıralasak, kendi başına bir yazı çıkar.
Geçtiğimiz hafta, birçok yönden çok hareketli geçti. Özellikle de diplomatik alanda. Ancak görünen diplomasiden çok, görünmeyen diplomasi iş başındaydı..
Hepimiz iyi kötü hatırlıyoruzdur DEAŞ’ın meydana gelişini. Kuzey Irak yönetimi ile Petrol hattı anlaşması yapmıştık ve tarihte ilk kez, ne bir İngiliz, ne de bir ABD petrol şirketine rant vermeden yapılacaktı bu ticaret.
Karar alındı ve PÖH’e Afrin emri çıktı. Son derece yerinde, ancak biraz geç kalan bir karardı bu!
Sahi, CHP'nin Cumhurbaşkanı adayı kim olacak?
Eskilere dayanıyor Almanlar ile PKK’nın tarihi, hem de birleşik Almanların tarihi. Malumunuz 1989’a kadar Almanlar iki ayrı devletti, ayrı idiler belki, lakin ortak noktaları vardı, birleşmeden evvel bile. Bu ortak nokta, PKK idi!
Bir zalime merhametin yakışmaması gibi, hırsıza namusun yakışmaması gibi, yalancıya doğrunun yakışmaması gibi, katile masumun yakışmaması gibi, rüşvetçiye dürüst yakışmaması gibi günümüz CHP’sine de vatansever, milli hiç yakışmıyor..
Gezi’den beri tanıyoruz bunları. Güya aydın, ama aslında kapkaranlık yüzlerini o zamanlar göstermeye başlamışlardı. 17/25 de de FETÖ’nün saflarına geçerek kusmuşlardı içlerindeki iğrençlikleri.
Zeytin dalı operasyonu ile bu sözleri yeniden kanıtladı yeni Türkiye. Hiçbir vesayeti, artık kabul etmeyeceğini, ne toprakları üstünde, ne Milleti üstünde, artık kimsenin oyun kuramayacağını, kesin ve keskin bir dil ile dünyaya ilan etti.
