Evet, kimilerine göre sadece takvimde bir yaprak, bir rakam değişti.
Doğru, ancak o değişim bir seneyi yani 365 günü bitirdi ve yeni bir yılı başlattı.

Hayır, bugün siyasete değinmeyeceğim.
Şahsi birkaç satır yazarak, benim açımdan bu sene, sene yıl değil, nasıl geçti, onu aktarmaya gayret edeceğim.

Neden sene de yıl değil diye soracak olursanız, sevgili okurlarım, bu eski bir Türk/Osmanlı geleneğidir.
Kötü giden bir 365 gün sene olarak adlandırılır, anılır, iyi geçen ise yıl olarak adlandırılır.

Onun için de mesela, birinin Yaş gününü veya özel gününü kutlarken, "mutlu yıllara, nice yıllara" diyerek iyi dilekler iletilir, seneler olarak değil.

2022 benim için bir sene idi.

Birden fazla insan hayal kırıklığına uğrattı, dost bildiğim kimselerin gerçek yüzü ortaya çıktı.
Müspet bakmadığım bir kaç kişinin ise tam tersi, aslında dost olduğunu gördüm.

Çok zor günler geçirdiğimde, güvenebileceklerimin eski dostlar, kadim dostlar olduğunu, bir kez daha gördüm.

En zor zamanımda ise yine yanımda kadim bir büyüğüm vardı.
O kendini bilir. Benim ona daim duam ise "Allah o girmeden cennetin kapılarını kapatmasın"dır.

Hiç kimsenin ismini zikretmeyeceğim, ancak şer gördüklerimin arkasından, epey hayır buldum.
Pırlanta gibi insanları tanıdım ve birine dost demek için, onunla kırk yıl hukukun bulunmasına gerek kalmadığını gördüm.

Öyle vatan evlatları ile tanıştım ki, onları tanımadan geçirdiğim zamanlara üzülür oldum.
Öyle insanlar tanıdım ki, onlar ile geçirdiğim zamanlara üzüldüm.

Hayat böyle bir şey işte, bir alıyor, bir veriyor.
İki kez çok ağır hastalandım ve şunu iyice öğrendim, ne para, ne pul, ne makam, ne mevki.
Asıl önemli olan sıhhat ve afiyet.

2022 benden çok şey götürdü.
O eski naif, herkese iyi gözle bakan, hep müspet düşünen o adamı da aldı götürdü.
Artık her şeyi bir değil, bin kez sorgulayan, her güler yüzün arakasında hile sezen bir insan çıktı ortaya.

Evet, eskiden de tedbirli birisi idim ve bu içgüdü, zamanla biraz körelmiş idi.
Paslanan temizlendi, patlatıldı.
Yine de, her şey için şükürler olsun Allah'a.

Neticede imtihan dünyasındayız ve hiç kimse hayatın kolay olduğunu da iddia etmedi, dünyanın adil bir yer olduğunu da.
Her insanın iyi olduğunu da kimse iddia etmedi.

Zaten, 2020'den beri, pandemi ve beraberinde getirdikleri zorluklar, savaşın getirdiği zorluklar, bir de üstüne şahsi olan na müspet olaylar ardı ardına gelince, 2022'yi nerede ise tamamen zihnimden silmek istiyorum desem, sanırım mübalağa etmiş olmam.

Ancak bir Müslümana da bu yakışmaz.

Elbette ki, hayallere de, düşüncelere de kimse gem vuramaz.

Çok alim bir adam, çok seneler önce şunu demiş;
"Zaman ve gelecek düşüncelerine göre şekillenir, iyi şeyler düşün ki, başına iyi şeyler gelsin."

Ben bu yazı vasıtası ile hasta yatağımda iken koşup gelen dostlara, en zor zamanlarda, kâh zikirleri, kâh fikirleri, kâh bizzat yardımları ile yanımda olanlara, kâh hiç sormadan ben buradayım diyen kardeşlerime, değerli büyüklerime, yeni de olsa tanımaktan gurur duyduğum pırlanta gibi insanlara, kalbimden, en derin şükranlarımı sunmak istiyorum.

Umarım hayatlarının önlerinde olan kısımları, geride kalan kısımlardan daha hayırlı, başarılı, mutlu, sağlıklı ve afiyette geçer.

Kendilerini, kâh davranışları ile kâh fiiliyatları ile bir şekilde hayatımdan soyutlayanlara, dost olmanın gereğini bilmeyenlere ise diyecek tek bir söz bile israftır.
Bu tip kişilikler toksiktir ve uzak durulmasında fayda vardır.

Neticede çok ender birkaç insanın dışında, kimse alternatifsiz değildir.

Bu vesile ile tekrar, 2023'ün hepimiz için sene değil, yıl olarak geçmesini, sağlık, mutluluk ve başarılar getirmesini diliyorum.

Bir diğer yazımızda buluşmak ümidi ve dua ile Vesselam