Abes geliyor değil mi bu başlık, bu söylem? Yok, bazıları için hiç de abes falan değil, tam tersi, realite!
Artık mızrak çuvala sığmaz oldu. Şikeler, baskılar, birilerinin toplumu futbol üzerinden dizayn etme çabaları artık ayyuka çıktı.
Evet CHP gürûhu, size soruyorum, açık, açık. Çünkü sergilediğiniz rezalet (buna siyaset denilmez), tıbbi olarak bakıldığında, hiç de sağlıklı bir ruh halini göstermiyor.
Belki bu yazı, şimdiye kadar yazdığım en zor yazı olacaktır. Çünkü ağır bir duygu seli içinde kaleme alacağım. Yani tarafım!
Hayır, bu acı gerçekler, masalarda oyalandığımız değil. Bu, sonuna kadar diplomasiye inandığımızın gerekçesi idi. Olmak zorunda idi ve masayı yıkan yine biz olmadık.
Belli ki, birileri yine toplum mühendisliğine soyundu. Şimdi uyguladıkları kirli oyun, tehlikeli bir oyun.
Geçen Çarşamba’yı, Perşembe’ye bağlayan gece, Almanya’nın Hanau kentinde, bir (?) gözü dönmüş, ağır ırkçı bir sosyopat, dokuz yabancıyı dördü Türk, öldürdükten sonra, evine giderek annesini de öldürüp intihar etti!
Gerçekten neydi bu gezi olayları?
Gerçeği şu ki, FETÖ denilen pislik bela ile mücadelede, bugüne kadar, çok fazla sululuk yapıldı, merhamet gösterildi.
Türkiye öyle bir ülke ki, burada olup biten hiçbir şey, ama hiçbir şey, öylesine de olmuyor, tesadüfen de asla olmuyor. Hiçbir şeyin gözüktüğü gibi olmayan, oyun içinde oyunlar olan bir ülke.